ακτίνες ήλιου

προσποιούνται χέρια ημίφωτα 

γιατί τα καραδοκεί ένα σύννεφο πιο πέρα 

ακτίνες ήλιου τυλίγονται απαλά

στα κάγκελα της βεράντας μου

απόγευμα σχεδόν

και στα μαλλιά μου

​

ευγενικά σχεδιάζουν απόγευμα

​

για λίγο μπλε σκούρο

(ύφασμα)

ευτυχώς καθόλου ξεβαμμένο

​

ακτίνες ήλιου 

τυλίγονται απάνω σαν

αμπέλια

φέρνουν βόλτες σαν κλωστές 

ή νότες 

μην και ξεχάσουμε το φθινόπωρο

για λίγο

​

λίγη μπλε σκούρα αίσθηση

να φωνάζει δυνατότερα από την αίσθηση

των ηχηρών χειμώνων

​

φωνάζουν δυνατά οι φασαριώζηδες

που στην άνοιξη έλαχε περισσότερη ζέστη

​

που οι μήνες της ξέρουν να μιλούν καλύτερα 

στα δέντρα

​

λες και δεν κόπηκε η άνοιξη στα δυο

για να 'ρθει το αμπέλι φως να τυλιχτεί

στις φυλλωσιές των δέντρων

​

λες και δεν κόστισε το φως

όσο αίμα είχανε τα αγέννητα παιδιά της 

​

ευγενές φως, διακριτικό

τυλίγεται στο μπαλκόνι μου

να θυμίζει στο δάκρυ μου

τι γεύση έχει η αλμύρα

​

Απριλίου φως

ζεστά διακριτικό 

​

περίεργο να δει 

έμπειρα που μας έκοψε η άνοιξη

στα δύο.

​